ANGST EN ONDERWAARDERING

Iedereen bouwt vanuit zijn jeugd afwijzing op naar zichzelf: een gevoel van 'ik ben waardeloos', 'ik kan het niet aan', 'ik ben zwak en machteloos' of iets dergelijks. Iedereen! Omdat deze diepste overtuiging zo bedreigend is bouwen we onbewust patronen op om dit niet te voelen en te weten (een stuk identiteit en imago). Als door omstandigheden (ziekte, scheiding, verlies etc.) we toch iets gaan voelen van die onderwaardering (gaten in je verdedigingspatronen), doen we er alles aan om dit weer onder het tapijt te vegen: we vluchten nog meer weg in onze bekende patronen (je best doen, boos zijn, je slachtoffer voelen, niks voelen, projecteren, rationaliseren etc.) en verslavingen (en die maken dat je je nog slechter over jezelf gaat voelen). Maar meestal komt er een punt dat de onderwaardering en de angst zich niet meer laten wegzetten, en wat dan? Het is belangrijk te beseffen dat het uiteindelijk niet meer dan een negatieve overtuiging is dat we niet zouden voldoen. Het is waarschijnlijk dat onder de angst en onderwaardering een oude pijnlijke ervaring uit je kindertijd ligt die te pijnlijk was om gevoeld te kunnen worden. Hieronder zit onze aangeboren 'ware natuur' zoals de boeddhisten zeggen. We zíjn oké, we deugen, we voldoen, we zijn krachtig, rustig, liefdevol en waardevol. Dit zijn kwaliteiten die je niet hebt maar bént en waar je je weer bewust van wordt als je niet langer wegloopt voor je zelfwijzing maar deze leert kennen en loslaten. Maar het verzet om je zelfafwijzing niet te voelen en de pijnlijke emotie die hieronder nog zit houdt je in de verstrikking hiervan.


Wat helpt?

  • ga juist die dingen doen die ingaan tegen je bekende patronen: drink eens niet, gok eens niet, zet de tv uit, blijf eens alleen of ga er juist eens op uit..........

  • Ga er op letten wát je doet als je iets voelt van die onderwaardering, krijg in de gaten wat er door je heen gaat, hoe zeer je dit niet wilt voelen. Merk op hoe vaak je jezelf langs de meetlat legt en tot de conclusie komt dat je niet voldoet! (superego in psychologietermen). Waarschijnlijk wijs je niet alleen die gevoelens af, maar ook nog eens jezelf omdát je die gevoelens hebt en omdát je er voor de zoveelste keer je best doet om er voor weg te lopen (geen wonder, als je écht gelooft dat je niet oké bent, maar realiseer je dat het een overtuiging is, gedachten, hardnekkig maar niet meer dan dat). Voel wat de angel is die onder die afwijzing ligt, een oude emotie..........verdriet?

  • neem je gedachten en gevoelens niet te serieus. Ze zijn immers grotendeels het gevolg van oude conditioneringen waar je geen schuld aan had. Het helpt je om je niet zo druk te maken als je je afvraagt of al die gedachten waar je zo'n last van hebt écht waar zijn. Weet je het zeker dat het waar is wat je denkt, absoluut? En vraag je af wat het ergste is wat er zou kunnen gebeuren als je ergste angst uit zou komen: en als dat gebeurt, wat zou dan het ergste zijn, etc. Misschien heb je nooit doorgedacht om dan tot de conclusie te komen dat het helemaal niet die erge ramp is die je altijd voor ogen had! Maar dan moet je eerst die emotie voelen die ooit aanleiding was om die onderwaardering op te bouwen, een emotie die nu niet meer levensbedreigend is en die je nu wél in je ervaring kunt toelaten.

  • maak contact met een zacht gevoel in je borststreek (je hart), zoek er maar naar, en maak dit gevoel wat groter en stroom het door je hele lijf, ga naar die plekken waar je pijn of emoties voelt en omgeef die plek met die zachte energie, net zoals je een kind zou koesteren dat voor je staat en oppakt als het verdrietig is of pijn heeft. Welk symbool doet je denken aan die onvoorwaardelijke hartsenergie? Roep het op in je geest als je het nodig denkt te hebben! (het gezicht van Jezus, een vlinder, een regenboog, je oma............whatever).

  • als iemand anders iets zegt of doet wat je raakt waardoor je van streek raakt (omdat je angst, verwarring en onderwaardering geraakt wordt), haal dan de aandacht ván die andere persoon af en breng de aandacht naar binnen, voel de plekken in je lijf waar je je rot voelt, maak het dus heel lijfelijk, kijk er naar, voel het, laat het, laat die ander, elke keer weer.

  • zoek 3 voorbeelden van situaties vandaag waar je je goed over voelde, die je waardeerde.

  • oefen om rot gevoelens op te roepen, voel ze, speel er mee, laat je weer los zodat je minder bang wordt hiervoor. Alles wat er in je leeft wil alleen maar de ruimte krijgen, erkend worden, gezien worden, zodat het op kan lossen (net zoals je vroeger zelf gezien en gewaardeerd wilde worden!).

  • wat wil je het liefst? waar heb je zin in? vandaag. Wat geeft je energie en maakt je blij? Hoe wil je dat je toekomst eruit ziet? Wat is je missie? Volg je verlangen! Waar droom je over? Droom.

  • kijk naar de voorwaarden die je naar jezelf en anderen en het leven stelt (de moetens). Moet jij echt anders of beter zijn? en die ander? of je situatie? Merk op dat juist díe gedachten energie kosten en je ongelukkig doen voelen. Vervang je eisen door voorkeuren! Erken de realiteit, verzet je niet langer (tegen je beperkte gezondheid, je verdriet of depressie, je onmogelijke partner of baas, je dramatische financiën: het is het verzet ertegen, het willen vluchten wat het zo ondraaglijk maakt). Zou het niet zo zijn, dat als je de realiteit erkent, er dan juist de energie en het inzicht zullen zijn om te doen wat nodig en passend is??

  • bid, huil, lach en bemin. Maar wat je ook doet, wees mild naar jezelf.

    In het boek 'Illusies' van Ingeborg Bosch wordt uit de doeken gedaan hoe het werkt met die lagen van weerstand en wat je kunt doen in elke laag om eruit te stappen en jezelf te bevrijden uit de verstrikking van in weerstand zijn.

    Hier staat een uitgebreide samenvatting, met dank aan een ijverige student van Tranceart.
    Hier staan interessante video's van Jan Geurtz over dit onderwerp met praktisch meditaties om je identificatie met je pijn en lijden los te laten.