TIPS BIJ HEFTIGE EMOTIES


Eerste hulp bij een emotioneel probleem


  • De emotie benoemen en toelaten: ga in je lijf na welk gevoel of emotie overheerst en waar je dat voelt. Probeer het te benoemen of te omschrijven terwijl je het voelt. Is de grondtoon gesloten/angstig of open/in gemak? Zeg tegen jezelf: 'kan ik dit gevoel de ruimte geven of gewoon toelaten, welkom heten? kan ik dit gevoel aanvaarden/accepteren zoals het nu is, al is het maar even voor dít moment?'. Wees je tegelijkertijd bewust van je directe omgeveving. Doe een geleide meditatie van Jan Geurtz.
  • Ga na wat er vooraf ging aan die emotie. Wat gebeurde er? Een bekende situatie? Reageerde je zoals je vaker reageert in zulke situaties? Waardoor kenmerkt zich dit? Wat is het patroon (in je denken en doen)? Wat deed of dacht je dat je je nu zo voelt? Kan je (voortaan) iets anders denken of doen? Bv jezelf eens een keer niet minderwaardig vinden, niet hopen op aandacht, liefde of erkenning, die ander maar laten i.p.v. uit je dak te gaan. Ga eens na of je 1 van onderstaande gekke indeeën had, en als dit zo is, denk eens anders, rationeler, minder vanuit dat specifieke kromme idee! Zie ook: RET
    1. Het is een bittere noodzaak voor een volwassen mens om te worden bemind of goedgekeurd door vrijwel elke belangrijke, andere persoon in de omgeving.
    2. Als mens moet je in alle opzichten adequaat handelen anders ben je een waardeloos persoon.
    3. Mensen moeten absoluut weloverwogen handelen en eerlijk zij. Ze zijn te vervloeken en/of te straffen als ze dat niet doen. Deze mensen ‘zijn’ hun slechte daden.
    4. Het is afschuwelijk en verschrikkelijk als de dingen niet gaan zoals jij ze graag zou zien gebeuren.
    5. Het zijn gebeurtenissen vanuit de buitenwereld die mij emotioneel verstoren. Ik heb zelf weinig tot geen vat op een functionelere omgang met gevoelens en gedragingen.
    6. Als er iets is dat gevaar of angst oproept, dan moet ik mij daar extreem bezorgd over maken en mij voortdurend richten op de mogelijkheid dat dit negatieve feit ook voorvalt.
    7. Het is voor mij niet mogelijk, en ook niet wenselijk, om verantwoordelijkheden en moeilijkheden onder ogen te zien. Het is voor mij gemakkelijker als ik ze vermijd.
    8. Ik kan mijn eigen leven niet leiden zonder heel afhankelijk te zijn van anderen.
    9. Ervaringen in mijn verleden bepalen in grote mate hoe ik in de toekomst zal handelen. Ik heb weinig invloed op soortgelijke reacties die ik dan eenmaal weer heb.
    10. Tekortkomingen van andere mensen zijn verschrikkelijk en het is aan mij om daar iets aan te doen.
    11. Er is altijd een goede, nauwkeurige en perfecte oplossing voorhanden en het is verschrikkelijk als de perfecte oplossing niet gevonden wordt.
  • Welke behoefte schuilt er achter dit gevoel? Welke behoefte is gefrustreerd? Communiceer je in je relatie (als je die hebt) voldoende duidelijk wat je nodig hebt, waar je naar verlangt (intimiteit, aandacht, waardering, sex, tijd samen, steun, plezier, maatjes zijn, gemak, humor, ruimte, grenzen, respect)? Als een ander dit niet kan of wilt geven, kan je nu op dit moment jezelf dat geven wat je van binnen nodig hebt? liefde, zachtheid, erkenning, bestaansrecht, vergeving, respect....whatever?
  • De gedachten benoemen : wat gaat er nu om in je hoofd?  Vind je dat iets m.b.t. jezelf of een ander of een situatie anders, beter, mooier, sterker, leuker, liever, meer bevestigend/accepterend/steunend, zekerder, veiliger of rijker moet zijn? Wat moet de buitenwereld (je partner) eerst aan jou geven of hoe moet deze zijn voordat je open, veilig en blij durft te zijn? Vraag aan jezelf: 'kan ik dit verlangen naar veiligheid, liefde en erkenning, controle, alleen zijn of samenzijn loslaten?
  • Welk gevoel probeer je al zo lang te vermijden? Wat is jouw specifieke aangeleerde (deels) onbewuste patroon hoe je omgaat met jezelf en anderen om oude kwetsbaarheid maar niet te hoeven voelen? Doe eens niet wat je altijd doet (weglopen, verstoppen, boos worden, veroordelen, bang zijn, aanpassen, jezelf wegcijferen, jezelf klein maken, jezelf onbelangrijk vinden, jezelf zielig vinden, lief zijn, je best doen, zuipen, jammeren, ontkennen, vechten, projecteren, vaag zijn)! Wat is het meest verschrikkelijke gevoel wat je dan tegen zou kunnen komen? (Een gevoel wat levensbedreigend was toen je klein was maar nu niet meer omdat je volwassen bent). Laat alle gevoelens, gedachten en beelden toe die er zomaar naar boven kunnen komen, je hoeft er niets mee te doen, ze willen alleen erkend worden om vervolgens te verdwijnen.
  • Wat is echt belangrijk voor je? Wat wil je echt graag? Wat maakt je echt blij? Denk en fantaseer hierover, laat alles toe en vraag jezelf af wat het is waarom je je leven niet doelgericht inricht naar jouw belangrijkste waarden. Maak een lange termijn doelstelling en een actielijst om daar te komen. Welke overtuiging houdt je tegen (ik ben het niet waard, ik kan het niet, ik mag het niet) en is deze absoluut waar? Laat hem los als dit niet zo is. Probeer tóch te doen wat je graag wilt, wat voor jou van belang is, waar je blij van wordt, waar je energie van krijgt.....ondanks je angst of andere belemmerende emoties die je kunt ervaren.
  • Realiseer je dat je niet persé alles wat je voelt moet uiten : het meeste wat je ervaart komt immers van aangeleerde overlevingsmechanismen. Laat de ervaring toe en laat het zijn/los.
  • Realiseer jij je dat je in wezen vrij bent , autonoom, mooi, heel, verbonden, blij, warm, vredig, gaaf, wijs? Voel dit maar als een warme kleurrijke zon in jezelf, van top tot teen. Alles wat je in of om je heen (je aura) voelt wat hieraan niet voldoet : spanning, emotie, overtuigingen, energie van anderen (donker), blokkades van welk niveau dan ook.....visualiseer dat dit uit je stroomt als een donkere energie, ver weg, en probeer opnieuw die zon van licht en vrijheid in jezelf te voelen. Vul die lege plekken waar je hebt losgelaten met die zonne-energie. Doe deze geleide meditatie van Jan Geurtz.
  • Vergeef jezelf dat je het doet en gedaan hebt zoals je het doet en deed: wees lief voor jezelf. Als je beter wist had je het wel anders gedaan dus het zou zomaar kunnen dat je het op je best gedaan hebt! Realiseer je dat hoe 'krom' je je leven ook geleefd hebt, het is wel jouw manier geweest om gelukkig te zijn.
  • Je hoeft niet te rechtvaardigen hoe iets voelt voor jou, niet naar jezelf, niet naar een ander. Als je je gevoel naar een ander communiceert, houd de ander dan niet verantwoordelijk want jij bepaalt (bewust of onbewust) immers hoe je omgaat met de dingen: je emotie volgt je denken.
  • Herhaal het bovenstaande net zolang als je het nodig vindt.


Je mag er zijn:

De essentie is dat je kunt leren ontspannen, open en in gemak zijn met je eigen ervaring, wat deze ook is, of het nu oude angstvallige krampachtigheid is of een patroon dat op kan duiken met alle oude zwart-wit verhalen die er onder zitten, of echte verlangens die ín je leven. In het open zijn schep je zo vanzelf ruimte voor gevoelens van zekerheid, rust, blijheid, verbondenheid, kracht en innerlijk weten die er zomaar kunnen zijn, of het wordt helder wat de dingen betekenen, hoe ze in elkaar zitten en wat nodig is. Je bent de emoties en verhalen in je hoofd niet, je hebt ze, je bént wat anders.....dus durf je te openen voor wat er is, ga niets uit de weg, verbind je er mee en laat je leven zich ontvouwen als vanzelf, zonder moeite. Alle moeite die je ervaart is verzet tegen wat is en dit verzet wordt gevoed door je allerdiepste angstige overtuigingen die uiteindelijk NIET waar blijken te zijn, wat je ontdekt als je het lef hebt om deze in je ervaring toe te laten. Alle verhalen blijken uiteindelijk alleen maar verhalen te zijn! Alle moeilijke emoties verwijzen naar onderliggende (gefrusteerde) behoeftes en naar belemmerende overtuigingen die je los kunt laten zodat er ruimte komt voor je eigen gevoel, die eigen behoeftes en verlangens die vervuld willen worden, creativiteit, levenslust en daadkracht.


Het begint dus allemaal als je je eigen ervaring (of het nu weerstand is. of verlangen.......) niet meer afwijst maar er, onvoorwaardelijk , in liefdevolle vriendelijkheid (zoals je je eigen baby zou bejegenen als deze voor je ligt en iets nodig heeft) , op milde wijze, 'ja' tegen zegt en loslaat (= het er laten zijn zoals het zich voordoet)!

Geef de dingen buiten jezelf en in jezelf maar de ruimte , sta het toe dat het er is.

Stel............. alles is oké......écht oké zoals het is.....jij, anderen, je eigen situatie, de wereld.......er hoeft niets verbeterd te worden, niets of niemand hoeft anders te zijn, alles in of buiten jezelf voldoet: het leven is een liefdevol maatwerk met als doel je te helpen groeien naar een besef van vrijheid en innerlijk geluk. Als je hieraan overgeeft en hierin ontspant ontstaat ruimte (en gevoelde vrede) om in te zien en te voelen wat dingen betekenen, hoe ze in elkaar zitten.............wat zou je dan willen doen of laten (in dit diep doorvoelde besef dat je veilig bent, geborgen)? Begrijp je? Als je echt durft te vertrouwen dat het leven (god, de kosmos) zich niet vergist, dat oordeel overbodig is, dan ligt daár de vrijheid om te ontspannen, om jezelf te zijn en je leven op eigen wijze vorm te geven van moment tot moment. Je hoeft jezelf niet veilig te stellen, te verdedigen (de mindere kanten van het ego). Hoe kom je tot dit vertrouwen? Durf dicht bij je eigen ervaring te blijven, mild, je te openen a.h.w. hiervoor, en zie dat het juist deze angstvallige gedachten, oordelen en eisen zijn (met al haar dramatiek en emoties) die (elk moment actief) een laag leggen op de werkelijkheid zoals die is (vrede, kracht, geluk, weten) en dat je die minder serieus kan leren nemen, stapje voor stapje kan loslaten (op vriendelijke wijze toestaan dat ze er zijn i.p.v. jezelf, je ervaring en je leven te bekritiseren, te devalueren en te veroordelen), op je eigen wijze, op jouw manier, op jouw tijd (luister maar naar je gevoel)! Kan je hier wat mee?

Op de website van Tara Brach vind je mooie youtubes fimpjes over onderwerpen die liggen op het raakvlak van psychologie en         meditatie/Boeddhisme/mindfulness. Echt een aanrader!