HET PAD VAN EEN MAN


Ton van der Kroon: de terugkeer van de koning

(ik heb de oude initiatiemythen die van der Kroon gebruikt als voorbeelden weggelaten, die zijn heel leuk en inspirerend om te lezen, dus lees het boek!)

Wat mannen zo goed kennen: eenzaam geploeter, strijd en competitie met andere mannen, of afstand, wantrouwen i.p.v. geborgenheid en kracht ervaren in het contact met andere mannen

Initiatie is de weg naar binnen, naar wie we zijn en wat we willen doen. Andere mannen kunnen ons helpen om weer te weten wat het is om man te zijn: geen boeman, geen sukkel, geen held of god, maar een man die zichzelf accepteert zoals hij is met zijn tekortkomingen en kwaliteiten en daarvoor durven staan………een man die kan invoelen en ook kan optreden, die handelt vanuit zijn hart, niet vanuit het hoofd of buik, trots en met eigenwaarde, verantwoordelijk.

We zijn bang dat als we doen wat we echt willen, alles fout zal gaan: bang voor onze spontaniteit, levenslust, echtheid.

Het is zo belangrijk te weten wat je specifieke taak is, jouw pad. Daarin ligt de zin van en in het leven.

Weer in contact komen met onze natuurlijke agressie, mannelijke energie die fel en helder is; om die te kunnen hanteren moeten we eerst onze wonden onderzoeken opgelopen door de agressie van anderen. De schaduwkant leren kennen.

Oefening: fantasie; oude man neemt je mee naar kasteel met koning: wat heeft hem verwond, wat kan hem genezen? Vraag je af, wie dient graal?

Wat voor veel mannen geldt: Vader is vaak en emotioneel afwezig: hij heeft zelf zijn eigenwaarde als vader en man verloren en houdt zich vast aan idealen, of is verstild, verslagen, onbereikbaar, of passief, of agressief, dominant, allemaal maskers. Nodig voor die vader (en zoon) om zich los te maken van zijn moeder, anders blijft hij in een mengeling van afkeer en afhankelijkheid aan moeders rokken hangen, ook vervalt hij in iedere relatie in het patroon van moeder-zoon.

Die zoon voelt zich dan ergens onzeker, ergens altijd aan het twijfelen, mist ruggengraat en stevigheid, komt om in emoties en bespiegelingen, komt niet tot daden, gaat richting ‘succesvol moeten zijn’ (waardering krijgen) of in weerstand met drugs, geweld, agressie, haat, of wordt macho, wat een pseudo mannelijkheid is om onzekerheid en angst te verbergen , of wordt softie, onzeker over zijn eigen mannelijk aard, vastklampend aan een vrouwelijk beeld , mist dus ook een mannelijke bodem, zoekt liefde en aandacht bij vrouwen, wordt gedomineerd door vrouwen, vraagt zich af ‘wat is er fout aan me’, twijfelen over zichzelf en durft niet de strijd met de buitenwereld aan te gaan.

Zoeken naar macht komt uit de onmacht van het kind. Hij kan leren omgaan met macht, macht–kracht in dienst van zijn hart.De macht van de onmacht is het sterkst omdat deze zich uit zich in passieve of agressieve ondermijning.

Erken macht. Weet/leer hoe je er mee om moet gaan.

De donkere kant van de moeder: projecteert haar onzekerheid en angst op de zoon, eist van hem wat ze niet krijgt van vader, bezit hem, houdt hem klein, misbruikt hem emotioneel, ringeloort hem. Mannen gebruiken fysiek geweld om onzekerheid te uiten. De man moet de donkere kant van de moeder herkennen, niet alleen de lieve verzorgende warme kant, ook de vernietigende kracht anders rent hij later hunkerend naar warmte en liefde naar zijn vrouw waar ook de vernietigende kracht sluimert. Wat moet de vrouw doen? helder maken de onvervulde relatie met haar eigen vader, kijken naar de onvervulde verlangens, contact maken met haar eigen vrouwelijk grond, moeder, godin om zich zelf te voeden.

De jongen verontschuldigt zich voor mannelijke kracht als die naar buiten wil komen, want dat betekent een definitieve breuk met de moeder. Hoe hij ook zijn best doet in alles, hij zit aan een touwtje vast van moeder; alles draait om de goedkeuring van de moeder, hij zit aan een emotionele navelstreng vast; hij heeft geen gezonde eigenwaarde, kan financieel en emotioneel niet op eigen benen staan. Hieruit stappen voelt als doodgaan, leeg, Vroeger haalden mannen de jongen weg bij moeder en gaven steun en zorg binnen een mannelijk referentiekader, een essentiële stap naar zelfstandigheid en eigen autoriteit.

Door de zorg van andere mannen leerde een man zorg voor zichzelf te hebben en zijn eigen emotionele behoeftes. Het kind eist dit alles van moeder, en later van de partner. De man moet zelf verantwoordelijkheid nemen voor zijn eigen behoeften, om los te komen van de moeder. Hij moet een band op bouwen met zijn innerlijk kind, ernaar luisteren, aandacht geven, het zien en ervoor zorgen. Als een man zorgt voor zijn innerlijk kind, wordt hij werkelijk volwassen, dan hoeft hij de wereld niet meer te controleren, zodat die aan zijn eisen voldoet, hij kan haar dienen en voeden met zijn creativiteit en kracht. Mannen hebben vrienden nodig, voor moeilijke tijden, om te lachen, te relativeren, anders is hij eenzaam, vervreemd van anderen en zichzelf, wantrouwt hij andere mannen, geeft zich niet bloot, ziet hij mannen als tegenstanders, vijanden, hij maskeert zijn behoefte aan zorg, broederschap en intimiteit met andere mannen.

Nodig is : zorg en broederschap i.p.v. competitie en wantrouwen, een wereld die mannen bekrachtigt i.p.v. ontkracht, waarin betrokkenheid is i.p.v. onverschilligheid, waarin mannen zich gezien en ondersteund voelen, niet in schuld en angst, maar in trots en moed, niet vrijblijvend maar in verantwoordelijkheid.

Door zijn emoties en gedachten te leren kennen en beheersen wordt een man een ware krijger. Hij is geen slachtoffer meer van zijn emoties en gedachten, hij heeft ze doorleefd en dienstbaar gemaakt aan zijn handelingen. Een mentor (wijze man, leermeester, ingewijde) is nodig in zijn worsteling met de illusie van oude kinderbeelden; de strijd gaat om de inzet om te leven vanuit zijn hart!

Oefening: schrijf een brief aan je vader, wat vind je van hem, wat waardeer je aan hem, wat keur je af. Vertel hoe je je voelde als jongen, gezien of gewaardeerd of eenzaam etc. , werd je geprezen, kreeg je aandacht? Geef 2 Voorbeelden waarin je je in de steek voelde, 2 voorbeelden dat hij er wel voor je was. Wat durfde je hem niet te vertellen over wat je van hem vond? Doel van deze oefening is begrip, emoties voelen mag!

De vrouwelijke kant van den man is lang ontkend en genegeerd geweest; leven in het moment, met de stroom mee gaan, spontaniteit, lust en extase, gevoel en emotie, chaos, genieten, dansen, vrijen, creatieve levensenergie. Als een man dit ontkent leidt dit tot wrok uit miskenning van de eigenwaarde; als hij zich aanpast en schuilhoudt, bang om zich in zijn ware gedaante te laten zien, wordt hij agressief naar buiten of binnen, in zelfverwijten en zelfbestraffing. Lust ontdaan van liefde, veracht en verminkt.

Vrouwen en mannen zijn beiden het slachtoffer van het patriarchaat: mannen kunnen weer in contact met hun gevoeligheid en hun onzekerheid komen, vrouwen weer met hun strijdvaardigheid en zekerheid.

Het patriarchaat is de uitdrukking van onvolwassen mannelijkheid, vastgelopen op een kinderlijk niveau. De laatste 25 jaar is een aanval op de mannelijkheid geweest vanuit feministische hoek; jonge mannen denken dat het slecht is om mannelijk te zijn, agressief, macho. Maar mannelijkheid is glorieus, schitterend, seksueel, vol humor, uitdagend.

Maak van de strijd tussen de seksen een spel of dans, met beiden hun eigen rol in een creatieve spanning.

Oefening; verbinding lust met liefde. Aandacht op hart, zet a.h.w. een deur open , laat de zon naar binnen, hand op hart, voel liefde, geniet van het gevoel van je lichaam, trek je klaar (!) en blijf liefde (voor iets, iemand, jezelf) voelen, voel seks. Laat de energie naar boven via hart of ogen naar buiten stromen.

Initiatie: weer in contact komen met de oorsprong van het leven en met zijn ziel, verscholen in het woud van het onbewuste. De kunst is om vanuit deze bron weer de wereld in te gaan en contact te behouden met de oorsprong. De diepere waarde van hedendaagse initiaties is verloren gegaan, lege en vlakke rituelen, vorm zonder inhoud, geen plaats voor emoties of een diepere beleving. Door rituelen en inwijding uit onze cultuur te verwijderen zijn we de mogelijkheden kwijtgeraakt waardoor zowel mannen als vrouwen hun eigen identiteit kunnen vinden op een diepe en volwassen en levensbekrachtigende manier.

Vroeger was de puberteitsrite een ritueel dat een blauwdruk gaf van de levensfase die de jongen te wachten stond, de wereld van de moeder werd losgelaten, er lagen taken en verantwoordelijkheden te wachten. Blijkbaar moeten we onze innerlijke ouderbeelden vaarwel zeggen als we verder willen groeien naar volwassenheid. Tegenwoordig blijven ouders zich verantwoordelijk voelen voor hun kinderen en zij blijven afhankelijk, terwijl eigenlijk de hemel zijn vader moet worden en de aarde zijn moeder. Groepen jongeren zijn er nu die nooit zijn opgenomen in de wereld van de ouderen, leven in een eigen wereld los van de gemeenschap.

De ‘wildeman’ is de mentor die helpt om zijn ouders los te laten en het onbekende tegemoet te treden, namelijk de donkerte van zijn onbewuste. Hij moet sterven om het leven te vinden, de angst moet overwonnen worden om de innerlijke wereld binnen te treden.

Vaders, die mentor kunnen zijn , zijn veelal afwezig. Helpen met: hoe gaan we om met macht en onmacht, hoe kunnen we onszelf op de wereld zetten, hoe benaderen we vrouwen op de goede manier zonder onszelf te verliezen, hoe gaan we om met onze eigen agressie of onvermogen, hoe kunnen we onze fouten onder ogen zien zonder onze eigenwaarde te verliezen, hoe gaan we om met conflicten; een goede coach zal een man bij zijn eigen kwaliteit en kracht brengen en hem helderheid verschaffen over de rol die hij in het leven en in de maatschappij heeft. Hij zal zich afstemmen op de jongen en hem de lessen geven die hij nodig heeft. Ene goede mentor heeft de kwaliteit van een koning; hij zegent de jongeren en geeft ze een plek die ze toekomt. Vaak zien we het omgekeerde; i.p.v. de jongere man te zien, wil de oudere man zelf gezien worden, in plaats van te zegenen vervloekt hij de jongere mannen. Onzeker over zijn eigen rol en identiteit zal hij proberen de jongen te winnen voor zijn eigen manier van doen en denken. Hij zal hem proberen te overtuigen dat zijn manier de juiste en beste is en geen ruimte laten voor de eigen weg van de jongen. I.p.v. dat jonge mannen hun eigen innerlijke autoriteit leren vertrouwen, leren ze in dat laatste geval te gehoorzamen aan een uiterlijke autoriteit. Vaak moet de werknemer in het bedrijfsleven in ruil voor salaris en zekerheid zijn eigen autoriteit opgeven, eigen identiteit wordt ondergeschikt gemaakt aan de identiteit van bedrijf, leger, kerk. Deze organisaties worden geregeerd door dogma’s, zoals winst maken, vijand bestrijden, leven volgens de bijbel, afwijkende ideeën worden niet gewaardeerd, omdat het de eenheid en orde zou doorbreken. Een mentor leert de hem nederigheid en waardering voor het kleine en onzichtbare, omdat daarin de kracht schuilt en ons de juiste weg kan wijzen.

Een man moet afdalen om zijn eigen kracht te vinden: een pijnlijke weg vaak afgedwongen door ziekte, ontslag of echtscheiding. Mannen hebben veel te verliezen (vrouwen bewegen naar buiten, hebben veel te winnen; de macht die hen is afgenomen neemt ze stap voor stap weer in eigen hand); positie, macht, status, geld, eergevoel, en hun waarde als man. Eerst zullen ze moeten sterven om opnieuw geboren te kunnen worden. Vaste ideeën over hoe de wereld in elkaar zit, onbewust van zijn eigen invloed op het beeld van de werkelijkheid die hij heeft, zijn gedachten zijn z'n houvast en ijkpunt in de wereld, door zijn ideeën verheven boven het dagelijks leven, de wereld draait om hem; initiatie maakt hem gewoon, niet meer zo bijzonder, maar wel uniek; hij kent zijn eigen kracht en kwetsbaarheid. Wat hij doet is van belang, en hoe hij het doet; in contact met de waarde van het dagelijkse, doet wat gedaan moet worden, dienstbaar.

De fallus is een spiritueel symbool van vruchtbaarheid en levenskracht en daadkracht op veel niveaus. De penis is symbool voor naar buiten gericht zijn, penetratie, bevruchting, de man alleen in de wereld los van conventies, structuren, dogma’s. Zijn ballen zijn juist zijn verbinding met de gemeenschap waarin hij leeft en met de aarde waaruit hij voortkomt, ze maken de mannelijke energie geaard, creatief en dienstbaar, niet destructief of hooghartig.

Er is angst om los te laten datgene wat we zo zorgvuldig koesteren, vaak oude overtuigingen doe ons ooit hielpen om te overleven, nu oud, overbodig, een sta in de weg om volledig te leven. Dat kan zijn het beeld dat we ons moeten gedragen, of dat we altijd moeten strijden om te krijgen wat we willen, dat het leven eenzaam is, dat je mannen of vrouwen niet kan vertrouwen, dat we nooit een bevredigende relatie zullen vinden, dat we onszelf niet genoeg waarderen of liefhebben en daardoor in situaties terecht komen die dat weerspiegelen.

Nu staan we op de drempel van een initiatie op wereldniveau. Oude structuren wankelen, vele heilige altaren worden opgeblazen, er is chaos voor de nieuwe orde: een innerlijke structuur, een innerlijke veiligheid, een innerlijk weten van goed en kwaad. Met ons hart kijken. Man durf je te laten vallen! Pak het zwaard van je eigen waarheid, vertrouw op jezelf, wees trots op jezelf, geloof in wie je bent.

Oefening: initiatie is loslaten, transformatie, integratie. Creëer ruimte in je fysieke omgeving en creëer zo ruimte in je geest. Schrijf op een stuk papier waar je afscheid van wilt nemen en verbrand het, en voel wat het oproept.

De vraag van veel jonge mannen is; worden we geaccepteerd als we ons zelf zijn, als we afwijken van het standaard manbeeld, durven we onze impulsen te volgen, ons hart te laten spreken, of zijn we bang voor de oordelen van onze collega’s, onze familie, onze kinderen, onze partner, vrienden of de maatschappij? Durven we de regels en veiligheid van het sociale construct waarin we leven los te laten te vervangen door de regels van ons eigen hart en de wetten van onze innerlijke natuur? Trots te zijn op wie we zijn, ongeacht onze achtergrond, geschiedenis, onze fouten en mislukkingen, onze positie of klasse?

De nix-generatie, jongeren die geen of nauwelijks aansluiting vinden bij de huidige maatschappij, denkers, fijngevoelig, geen doeners, ze missen nog het zelfvertrouwen om hun rechtmatige plaats in te nemen, ze zijn nog niet overtuigd van hun eigen leiderschap en hun eigenwaarde. De strijd die ze moeten leveren is wellicht in de eerste plaats met het beeld van zichzelf, een vals beeld uit het verleden dat hen er van weerhoudt om hun kracht openlijk te tonen.

Nieuw leiderschap staat in contact met de aarde, met het volk en met zichzelf, met scherp bewustzijn, daadkracht en invoelingsvermogen. Oud leiderschap wordt gedreven door de wonden van angst, gekwetstheid en jaloezie, vanuit een oud mechanisch, hiërarchisch wereldbeeld. Nieuwe leiderschap stijgt uit boven dualiteit en fragmentatie: tegengestelde aspecten van het leven kunnen zich hierin verenigen (sex-liefde, wetenschap-fantasie, liefde-werk, man-vrouw, geld-idealen, ).

We hoeven niet krachtiger, mooier, braver, geloviger, sneller of wat dan ook te worden om onszelf te zijn. Alle eisen die anderen aan ons stellen mogen we laten voor wat ze zijn. Leven vanuit wat wij als essentie ervaren, daar ligt onze werkelijke kracht, trots, eigenwaarde, onze passie en plezier. Terugkomen bij onze kern en van daaruit gaan leven, dat is de terugkeer van de koning.

Oefening: Stel je voor dat je de koning bent. Voel dat. Houd dat beeld de hele dag vast. Loop door je rijk. Wat vind je van, tevreden? Wat wil je veranderen, behandelen de mensen je met respect? Kan je je aandacht houden bij hoe de dingen voor jou zijn of drijft je aandacht af naar wat anderen ervan vinden? Kan je luisteren, drijf je je zin door. Na de dag: op welk terrein kan je meer je plaats en autoriteit innemen, waar is het handig te leren van de adviezen van anderen. Zo vaak doen totdat je je vertrouwd voelt met je eigen autoriteit en verantwoordelijkheid.

Door onze pijn en kwaliteiten te kennen, leren we ze ook bij anderen te herkennen, dat verbindt ons met elkaar. Mannen leven vaak in hun eigen wereld, omdat ze niet weten dat er een gemeenschappelijke wereld is, van mannen, waarin verhalen en ervaringen ons verbinden met anderen en daardoor met onszelf. We leven in een tijd waarin deze verbinding essentieel is, met het goddelijke, met elkaar, met de aarde en de natuur.